نقد و بررسی
پلی اتیلن ایمین (PEI)
پلی اتیلن ایمین (PEI)
توضیحات کلی
پلی اتیلن ایمین یک پلیمر کاتیونی آبدوست است که به طور گسترده به عنوان یک معرف تحویل نوکلئوتید غیر ویروسی استفاده می شود.
پلی اتیلن ایمین را می توان به عنوان یک ناقل پلیمری مصنوعی غیر ویروسی برای تحویل اسیدهای نوکلئیک درمانی استفاده کرد. برهمکنش بین اسیدهای نوکلئیک با بار منفی و ستون فقرات پلیمری با بار مثبت منجر به تشکیل کمپلکس هایی در اندازه نانو می شود. این کمپلکس خنثی شده از اسید نوکلئیک محصور در برابر آنزیم ها محافظت می کند و تا زمان جذب سلولی پایداری آن را حفظ می کند. برای مثال، PEI کونژوگه با آلبومین سرم انسانی، انتقال pDNA خوب و سمیت کم را نشان می دهد.
PEI خطی یک جامد نیمه کریستالی در دمای اتاق است در حالی که PEI شاخهدار یک پلیمر کاملاً آمورف است که به صورت مایع در تمام وزنهای مولکولی وجود دارد. این ماده در آب گرم، در pH پایین، در متانول، اتانول یا کلروفرم محلول است. در آب سرد، بنزن، اتیل اتر و استون نامحلول است. نقطه ذوب پلی اتیلن خطی حدود 67 درجه سانتیگراد است.[3] PEI خطی و شاخه ای را می توان در دمای اتاق نگهداری کرد. PEI خطی قادر به تشکیل کرایوژل پس از انجماد و سپس ذوب شدن محلول های آبی خود است.
PEI DNA را به ذرات باردار مثبت متراکم می کند که به باقی مانده های سطح سلولی آنیونی متصل شده و از طریق اندوسیتوز وارد سلول می شوند. هنگامی که در داخل سلول قرار می گیرند، پروتونه شدن آمین ها منجر به هجوم یون های مخالف و کاهش پتانسیل اسمزی می شود.
کاربرد پلی اتیلن ایمین
- جداسازی و خالص سازی پروتئین ها،
- جذب دی اکسید کربن،
- حامل های دارو،
- تصفیه پساب
- برچسب های بیولوژیکی استفاده می شود.
- کاربردهای زیادی لوازم آرایشی پیدا می کند.
دمای نگهداری
دمای اتاق
قیمت فروش و یا خرید پلی اتیلن ایمین
0رای کاربران