تتراسایکلین هیدروکلراید برای کشت سلولTetracycline hydrochloride

توضیحات کلی

تتراسایکلین هیدروکلراید یک آنتی‌بیوتیک پلی کتیدی با طیف وسیع است.

کاربرد

تتراسایکلین در سال 1953 ثبت اختراع شد و در سال 1978 مورد استفاده تجاری قرار گرفت. این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد. تتراسایکلین به‌عنوان یک داروی عمومی در دسترس است.

تتراسایکلین از باکتری‌های جنس استرپتومایس استخراج شده است.که در درمان عفونت‌های باکتریایی مانند تب نقطه‌ای کوه‌های راکی​​، تب تیفوس، تب کنه ، تب Q و بیماری بریل-زینسر و برای درمان عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و آکنه کاربردهای بالینی دارد.

مطالعه کنید >>> تست MTT

این ماده در مطالعات مربوط به مقاومت چند دارویی و عوارض جانبی بالقوه ازجمله پانکراتیت حاد استفاده شده است.

عملکرد بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی

طیف ضد میکروبی تتراسایکلین هیدروکلراید شامل طیف وسیعی از فعالیت ضد میکروبی علیه باکتری های گرم مثبت و گرم منفی است.

تتراسایکلین از طریق کانال‌های پروین در غشای سلول باکتری وارد شده، به ریبوزوم‌های S30 متصل می‌شود و با جلوگیری از دسترسی tRNA آمینواسیل به محل پذیرنده در مجموعه mRNA-ریبوزوم، سنتز پروتئین را مهار می‌کند. همچنین به زیر واحد ریبوزومی S50 باکتری متصل می‌شود، غشاء را تغییر داده و باعث نشت اجزای داخل سلول باکتری می‌شود.

این عمل معمولاً با ترک دارو مهارکننده برگشت‌پذیر است. سلول‌های پستانداران با وجود اتصال تتراسایکلین به زیر واحد کوچک ریبوزومی پروکاریوت‌ها و یوکاریوت‌ها (به ترتیب 30S و 40S) در برابر اثر تتراسایکلین ها کمتر آسیب‌پذیرتر هستند. این به این دلیل است که باکتری‌ها فعالانه تتراسایکلین را در سیتوپلاسم خود پمپ می‌کنند، حتی در برابر شیب غلظت، درحالی‌که سلول‌های پستانداران به‌سادگی تحت تأثیر مکانیسم‌های تتراسایکلین درون سیتوپلاسمی قرار نمی‌گیرند.

باکتری‌ها معمولاً مقاومت به تتراسایکلین هیدروکلراید را از طریق انتقال افقی ژن‌های کد کننده پمپ افلاکس یا پروتئین محافظ ریبوزومی، به دست می‌آورند.

پمپ‌های افلاکس فعالانه تتراسایکلین را از سلول خارج می‌کنند و از تجمع غلظت مهارکننده تتراسایکلین در سیتوپلاسم جلوگیری می‌کنند. پروتئین‌های محافظ ریبوزومی با ریبوزوم ارتباط برقرار می‌کنند و تتراسایکلین را از ریبوزوم جدا می‌کنند و باعث می‌شوند ترجمه ادامه یابد.

برای مشاهد محصول در سایت اصلی بر روی اینجا کلیک نمایید .

دمای نگه‌داری

تتراسایکلین هیدروکلراید باید در دمای 20- درجه سانتی‌گراد دور از نور و رطوبت نگهداری شود. در این شرایط نشان داده شده است که محصول به مدت 4 سال فعالیت خود را حفظ می‌کند. در حالی تتراسایکلین هیدروکلراید در دمای 37 درجه سانتی‌گراد فقط به مدت 4 روز پایدار باشند.