آزمایش آنتی بادی کرونا یکی از روشهای تشخیص عفونت کرونا ویروسی SARS-CoV-2 یا کووید-19 (COVID-19) میباشد که بصورت سرولوژی و بر اساس روش الایزا انجام میگیرد. این روش از نظر سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک ابزار کمکی به منظور بررسی سابقه آلودگی فرد با ویروس کووید-19، مورد تایید میباشد. در حال حاضر این تست به دلیل قیمت ارزان، دسترسی راحت، مدت زمان کوتاه انجام آزمایش، نمونهگیری راحت، و عدم نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی بسیار تخصصی بهعنوان یک روش رایج برای بررسی سابقه آلودگی افراد به ویروس SARS-CoV-2 بهکار برده میشود. در روش سرولوژیکی الایزا، در نمونه خون افراد وجود فاکتورهای ایمنی زای ضد ویروس کووید-19 به نام آنتی بادی ارزیابی میشوند آنتی بادی های اختصاصی یا ایمونوگلوبولین ام (IgM) و جی (IgG) آنتیبادیها که ایمونوگلوبولین یا پادتن نیز نامیده می شوند، فاکتورهای ایمنیزای اختصاصی و از جنس پروتئین می باشند.
وجود آنتیبادی در خون نشان دهنده پاسخ سیستم ایمنی فرد نسبت به عوامل عفونی مختلف میباشد. در افراد سالم پس از ورود ویروس-کووید-19، IgM به عنوان اولین آنتیبادی ضد ویروس تولید میشود. با گذشت زمان آنتی بادی اختصاصیتری به نام IgG تولید می شود. مقدار این آنتیبادی ها به تدریج افزایش مییابد و برای مدتی در خون باقی میماند. بر این اساس در روش سرولوژیکی الایزا، از طریق ارزیابی وجود آنتیبادیهای اختصاصی ضد ویروس کووید- 19 (تیتراسیون آنتیبادیهای اختصاصی) سابقه مواجه افراد با ویروس قابل بررسی است.
تفسیر نتایج حاصل از این تست باید توسط پزشک و با توجه به سوابق بالینی و اجتماعی فرد انجام گیرد. با استفاده از این تست افراد بدون علامت اما آلوده به ویروس کووید-19 که به عنوان ناقلین سالم در نظر گرفته میشوند، نیز قابل شناسایی میباشند. انجام آزمایش سرولوژی الایزا در افرادی که سیستم ایمنی آنها دچار اختلال می باشد (افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی یا سرطان) و یا مصرفکنندگان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند کورتون، پیشنهاد نمی شود. بر اساس دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی بهترین زمان انجام تست آنتی بادی کرونا به روش الایزا SARS-CoV-2 IgG,IgM از اواخر هفته دوم تا اواسط هفته سوم پس از مواجهه فرد با عوامل پر خطر یا بروز علائم بالینی بیماری کووید-19 میباشد.در افراد سالم از دومین روز ورود ویروس SARS-CoV-2 به بدن، سیستم ایمنی فرد برای مقابله با ویروس فعالیت خود را از طریق تولید آنتیبادیهای اختصاصی (IgM) آغاز میکند.
با گذشت زمان و اوایل هفته دوم، علاوه بر آنکه مقدار تولید و تجمع آنتی بادی IgM ضد کووید-19 در خون افزایش می یابد، آنتیبادی تخصصی تری به نام IgG نیز قابل شناسایی میباشند. میزان تولید IgG از هفته دوم آغاز میشود و در اواسط هفته سوم به حداکثر مقدار خود میرسد و پس از آن با کمی تنزل، در سطوح قابل تشخیص به روش الایزا برای مدتی در خون باقی میماند (زمان دقیق آن هنوز به درستی مشخص نشده است). انجام تست SARS-CoV-2 IgG,IgM نه تنها برای بررسی سابقه آلودگی افراد به ویروس کووید-19 قابل انجام است، بلکه به عنوان یک تست غربالگری برای شناسایی اهداکنندگان پلاسما به منظور درمان بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 و روش های پلاسما درمانی نیز مفید می باشد.
تست آنتی بادی یک آزمایش خون است. این آزمایش برای تشخیص آنتی بادی های IgG ویژه پروتئین نوکلئوکپسید کرونا ویروس طراحی شده است.آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت تولید می شوند و مخصوص آن عفونت خاص هستند.آنها در قسمت مایع نمونه های خون یافت می شوند که به آن سرم یا پلاسما می گویند. آزمایش های آنتی بادی پروتئین Nucleocapsid Protein و IgG Spike Protein IgG می توانند با هم یا جداگانه تجویز شوند.
پزشک بر اساس علائم و نشانه های فعلی یا قبلی شما (به عنوان مثال تب ، سرفه ، تنفس دشوار) مشکوک است که در معرض ویروس کرونا قرار گرفته باشید و به COVID-19 مبتلا باشید.شما در محلی زندگی می کنید یا اخیراً به مکانی سفر کرده اید که مشخص است انتقال کرونا COVID-19 در آن اتفاق می افتد.شما با فردی که به کرونا COVID-19 مشکوک یا مبتلا بوده از نزدیک تماس داشته اید.شما از بیماری کرونا COVID-19 بهبود یافته اید.این روش آزمایش ، آنتی بادی های IgG را تشخیص می دهد که در بیماران ظرف هفت تا 10 روز پس از زمان شروع علائم کرونا COVID-19 ایجاد می شود.آنتی بادی های IgG پس از گذشت عفونت هم در خون باقی می مانند.این آنتی بادی ها نشان میدهد که شما در گذشته نه چندان دور هم کرونا COVID-19 داشته و آنتی بادی تولید کردهاید یا خیر. این آنتی بادی ها میتواند شما را از عفونت در آینده محافظت کند.
این آزمایش آنتی بادی های IgM را تشخیص میدهد. IgM معمولاً اولین آنتی بادی تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن هنگام حمله ویروس است.آزمایش IgM مثبت نشان میدهد که شما ممکن است آلوده شده باشید یا اخیراً واکسینه شده اید و سیستم ایمنی بدن شما شروع به پاسخ دادن به واکسیناسیون کرده و سیستم ایمنی بدن شما پاسخ به ویروس را آغاز کرده است.وقتی IgM تشخیص داده شد ، ممکن است هنوز آلوده باشید ، یا اینکه اخیراً از بیماری کرونا و عفونت COVID-19 بهبود یافته اید.
احتمالا اسم آزمایش آنتیبادی کرونا رو شنیدی. این تست در واقع آنتی بادی IgG و IgM که بدن برای مقابله با ویروس کرونا تولید میکنه رو تشخیص میده. البته اگه از زمان شروع بیماری مدت زمان زیادی نگذشته باشه و هنوز سیستم ایمنی بدنت آنتی بادی به مقدار کافی تولید نکرده باشه، این تست نمی تونه معیار تشخیص مناسبی برای ابتلای شما به کرونا باشه. آزمایش آنتی بادی کرونا با نمونهی خون انجام میشه و بیشتر برای تشخیص سابقه ابتلای به بیماری یا مواجه با ویروس کاربرد دارد.
تقریبا تمام افراد دارای سیستم ایمنی سالم به دنبال عفونت SARS-CoV-2 پاسخ ایمنی ایجاد می کنند. همانند عفونت های ناشی از سایر پاتوژن ها، عفونت SARS-CoV-2، تولید آنتی بادی IgM و IgG را سبب می شود که مفیدترین آنتی بادی ها در جهت ارزیابی پاسخ آنتی بادی هستند زیرا اطلاعات کمی در مورد پاسخ IgA در خون وجود دارد.
آنتی بادی ها در برخی افراد می توانند در هفته ی اول شروع بیماری شناسایی شوند. عفونت های SARS-CoV-2 کمی غیرعادی هستند زیرا آنتی بادی های IgM و IgG تقریبا به طور همزمان ۲ تا ۳ هفته بعد از شروع بیماری، در سرم افزایش می یابند. بنابراین، شناسایی IgM بدون IgG معمول نیست. این که آنتی بادی های IGM و IgG تا چه مدت قابل شناسایی باقی می مانند، مشخص نیست.علاوه بر این، تولید آنتی بادی های خنثی کننده نیز می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد. آنتی بادی های خنثی کننده از تکثیر ویروس در محیط برون سلولی جلوگیری کرده و همانند بسیاری از بیماری های عفونی، حضور این آنتی بادی ها با ایمنی در برابر ابتلای آینده به این عفونت، حداقل به طور موقت، در ارتباط است.
به طور کلی، یک تست مثبت آنتی بادی به معنی ابتلای فرد به عفونت SARS-CoV-2، ویروسی که کووید-۱۹ را سبب می شود، در زمانی در گذشته فرض می شود و به معنای ابتلای کنونی آن ها به عفونت نیست.آنتی بادی ها یک تا ۳ هفته بعد از عفونت شروع به تولید می نمایند.
در حال حاضر ما اطلاعات کافی برای تایید این موضوع که در صورت وجود آنتی بادی علیه ویروس، فرد به طور قطع ایمن و در برابر عفونت مجدد محافظت شده است، نداریم.
ارائه دهندگان خدمات سلامت که از تست آنتی بادی استفاده می کنند، باید بدانند که تست های مختلف چگونه کار می کنند و در زمان تفسیر نتایج تست احتیاطات زیر را مد نظر داشته باشند.
اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی مثبت شود ولی فرد واقعا آن آنتی بادی های خاص را نداشته باشد، نتیجه مثبت کاذب است. به طور مشابه، اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی منفی شود ولی در واقع آن آنتی بادی های خاص را داشته باشد، نتیجه منفی کاذب خواهد بود.
مطالعه بیشتر<<<<<<<از تست الایزا برای تشخیص چه مواردی استفاده می شود؟
این تست ها ۱۰۰ درصد دقیق نیست و برخی نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب ممکن است اتفاق بیفتند.زمانی که این تست ها از افراد ساکن یا شاغل در مناطقی با شیوع کمتر کووید-۱۹ گرفته شوند، درصد بالاتری از نتایج مثبت، کاذب خواهند بود.
افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت میشود ولی علائم کووید-۱۹ را ندارند یا در تماس با فرد مبتلا به کووید ۱۰ نبوده اند، احتمالا در حال حاضر دچار عفونت نیستند. این افراد می توانند به فعالیت عادی از جمله مشاغل خود ادامه دهند ولی در هرصورت باید اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران انجام دهند.
افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت شده و در حال حاضر یا اخیرا مریض بوده و یا در تماس با فرد مبتلا به کووید-۱۹ قرار داشته اند، باید توصیه هایی را مبنی بر مراقبت از خود و حفاظت از دیگران و زمانی که دوباره می توانند با سایر افراد ارتباط داشته باشند، رعایت کنند.
تست های آنتی بادی توسعه یافته و استفاده های مهمی در بالین و بهداشت عمومی در جهت نظارت و پاسخگویی به پاندمی کووید-۱۹ خواهند داشت.در حال حاضر، هیچ مزیت شناخته شده ای در تست آنتی بادی های IgM، IgG یا آنتی بادی کل نسبت به یکدیگر وجود ندارد.
به حداقل رساندن نتایج مثبت کاذب از طریق انتخاب تستی با حساسیت بالا و از طریق تست کردن جمعیت ها و افراد با احتمال بالای مواجهه ی قبلی با SARS-CoV-2، مهم است. از سوی دیگر، یک الگوریتم متعامد تست گیری (به عبارت دیگر، به کارگیری دو تست مستقل به طور متوالی به طوری که تست اول نتیجه ی مثبت بدهد) می تواند در صورت پایین بودن ارزش اخباری مثبت یک تست به تنهایی به کار گرفته شود.
آنتی بادی ها به طور معمول ۱ تا ۳ هفته بعد از شروع علائم، زمانی که طبق شواهد سرایت پذیری عفونت محتملا تا حد زیادی کاسته شده و درجه ای از ایمنی در برابر عفونت های آینده ایجاد شده، قابل شناسایی می گردند. با این حال، اطلاعات بیشتری پیش از اصلاح توصیه های بهداشت عمومی بر اساس نتایج تست های آنتی بادی، از جمله تصمیم گیری برای توقف فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی، لازم است.
تقریبا تمام افراد دارای سیستم ایمنی سالم به دنبال عفونت SARS-CoV-2 پاسخ ایمنی ایجاد می کنند. همانند عفونت های ناشی از سایر پاتوژن ها، عفونت SARS-CoV-2، تولید آنتی بادی IgM و IgG را سبب می شود که مفیدترین آنتی بادی ها در جهت ارزیابی پاسخ آنتی بادی هستند زیرا اطلاعات کمی در مورد پاسخ IgA در خون وجود دارد.
آنتی بادی ها در برخی افراد می توانند در هفته ی اول شروع بیماری شناسایی شوند. عفونت های SARS-CoV-2 کمی غیرعادی هستند زیرا آنتی بادی های IgM و IgG تقریبا به طور همزمان ۲ تا ۳ هفته بعد از شروع بیماری، در سرم افزایش می یابند. بنابراین، شناسایی IgM بدون IgG معمول نیست. این که آنتی بادی های IGM و IgG تا چه مدت قابل شناسایی باقی می مانند، مشخص نیست.
علاوه بر این، تولید آنتی بادی های خنثی کننده نیز می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد. آنتی بادی های خنثی کننده از تکثیر ویروس در محیط برون سلولی جلوگیری کرده و همانند بسیاری از بیماری های عفونی، حضور این آنتی بادی ها با ایمنی در برابر ابتلای آینده به این عفونت، حداقل به طور موقت، در ارتباط است.
بیشتر بخوانید<<<<<<<<<<<کیت الایزا؛ ابزاری برای تست های ایمنی
بازگشت بیماری کووید-۱۹ ظاهرا بسیار نادر است و این نشان دهنده ی این موضوع است که حضور آنتی بادی ها حداقل یک ایمنی کوتاه مدت در برابر عفونت SARS-CoV-2 را ایجاد می کند. همین طور، ایجاد عفونت اولیه در پریمات ها و تولید آنتی بادی در بدن آن ها منجر به حفاظت از آن ها در برابر عفونت مجدد زمانی که دوباره در معرض ویروس قرار گرفتند، شد. علاوه بر این، تولید آنتی بادی در انسان ها، با کاهشی معنی دار در بار ویروسی دستگاه تنفسی، در ارتباط است. در مجموع، این مشاهدات پیشنهاد می کنند که حضور آنتی بادی ها ممکن است از واگیردار بودن بیماری فرد کاسته و سطحی از حفاظت در برابر عفونت مجدد را ایجاد کنند. با این حال، اطلاعات قطعی وجود نداشته و این موضوع که افراد دارای آنتی بادی (خنثی کننده یا کل) در برابر عفونت مجدد با SARS-CoV-2 محافظت شده اند، و اگر این گونه است، چه غلظتی از آنتی بادی ها برای ایجاد ایمنی لازم است، نامعلوم باقی می ماند.
دو هدف اصلی آنتی ژنی SARS-CoV-2 که علیه آن ها آنتی بادی شناسایی شده است، گلیکوپروتئین Spike (S) و فسفوپروتئین نوکلئوکپسید (N) است. در حالی که پروتئین S برای ورود ویروس به سلول ضروری است و در سطح ویروس قرار دارد، پروتئین N فراوان ترین پروتئین بیان شده ی برانگیزاننده ی پاسخ سیستم ایمنی است که با RNA برهم کنش دارد. چندین شکل از پروتئین S – طول کامل (S1+S2) یا ناقص (دامنه ی S1 یا دامنه ی اتصال به رسپتور (RBD)) – به عنوان آنتی ژن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف پروتئینی، واکنش پذیری متقاطع و اختصاصیت را تعیین می کند، زیرا N نسبت به S در کروناویروس بیشتر محافظت شده و درون S، RBD نسبت به S1 یا S کامل بیشتر محافظت شده است.
انواع مختلف تست ها می توانند برای تعیین جوانب مختلف پاسخ ایمنی و کارکرد آنتی بادی ها استفاده شوند. تست ها می توانند به طور کلی به دو دسته ی تشخیص آنتی بادی های متصل شونده یا خنثی کننده تقسیم بندی شوند.
این تست ها از پروتئین های خالص شده از SARS-CoV-2 استفاده می کنند، نه ویروس زنده، و می توانند در آزمایشگاه هایی با سطح ایمنی زیستی پایین تر (برای مثال BSL-2) اجرا شوند. با استفاده از واکنش گرهای مخصوص، انواع منفرد آنتی بادی ها، مانند IgM، IgG و IgA می توانند تعیین شوند. به طور کلی، IgM یکی از اولین انواع آنتی بادی است که بعد از عفونت تولید شده و برای تشخیص عفونت اخیر بیشترین کارایی را دارد، در حالی که آنتی بادی IgG عموما بعد از IgM تولید شده و ممکن است تا ماه ها یا سال ها قابل شناسایی باقی بماند. IgA برای ایمنی مخاطی مهم است و می تواند علاوه بر خون در ترشحات مخاطی مانند بزاق شناسایی شود، گرچه اهمیت این آنتی بادی در این بیماری هنوز مشخص نشده است. بر اساس پیچیدگی تست ها، این تست ها می توانند بسیار سریع (کمتر از ۳۰ دقیقه) در یک محیط بالینی انجام شده و یا چند ساعت در یک لابراتور طول بکشند.
اطلاعاتی که ممکن است توصیه های سرولوژیک را تحت تاثیر قرار دهند، به سرعت در حال گسترش هستند؛ به خصوص شواهدی مبنی بر این که تست های مثبت آنتی بادی نشانگر ایمنی حفاظتی فرد یا کاهش انتقال ویروس در میان افرادی که اخیرا بیمار شده اند، است.
در حال حاضر، هیچ مزیت اساسی در بین تست آنتی بادی های IgM، IgG یا آنتی بادی کل نسبت به یکدیگر وجود ندارد. بنابراین، کلاس ایمونوگلبولین یا آنتی بادی در بسیاری از موقعیت ها، نباید تعیین کننده ی نوع تست انتخابی باشد. شناسایی آنتی بادی های IgM ممکن است عفونت اخیر را نشان دهد، اما دینامیک پاسخ آنتی بادی IgM در حال حاضر به خوبی تعریف نشده است. در طول زمان، ممکن است مشخصه یابی و ارزیابی اجرای تست ها در نمونه های IgM منفی و IgG مثبت برای تضمین این که تست ها با پیشرفت پاندمی و افزایش تعداد افرادی که سطوح پایین تر IgM دارند، هنوز برای هدف مورد نظر مناسب هستند، اهمیت پیدا کند.تست های آنتی بادی نباید برای تعیین وضعیت ایمنی در افراد استفاده شوند، تا زمانی که حضور ایمنی، دوام و مدت آن تعیین گردد.
تست های آنتی بادی می توانند به عنوان روشی برای تایید تشخیص بیماری کووید-۱۹ در افرادی که دیر مراجعه کرده اند، توصیه شود. برای افرادی که ۹ تا ۱۴ روز بعد از شروع بیماری مراجعه کنند، تست آنتی بادی علاوه بر تست های تشخیصی مستقیم مانند PCR، می تواند توصیه شود. این کار حساسیت تشخیص را افزایش می دهد، زیرا در حال حاضر حساسیت شناسایی نوکلئیک اسید در حال کاهش و حساسیت تست آنتی بادی در حال افزایش است.
به طور کلی برخی تست ها ممکن است واکنش پذیری متقاطع با سایر کروناویروس ها، مانند ویروس هایی که سرماخوردگی ساده را سبب می شوند، نشان دهند. این امر می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب تست ها شود. برخی افراد ممکن است بعد از عفونت کروناویروس، سطوح قابل شناسایی از آنتی بادی ایجاد نکنند. در سایر افراد، ممکن است که سطوح آنتی بادی در طول زمان کاهش یافته و به حد غیرقابل شناسایی برسد. آنتی بادی های IgG و IgM در اوایل عفونت وجود ندارند. بنابراین، نتایج تست آنتی بادی، قطعیت وجود یا عدم وجود عفونت کنونی یا قبلی با SARS-CoV-2 را نشان نمی دهد.
برای خرید مواد آزمایشگاهی شیمیایی و صنعتی و یا خرید تجهیزات آزمایشگاهی شما میتوانید با مراجعه به فروشگاه شرکت آثل طب از خدمات آزمایشگاهی برخوردار شوید.