مالاشیت گرین اگزالات سالتMalachite Green oxalate salt certified by the Biological Stain Commission

توضیحات کلی

مالاشیت گرین اگزالات سالت یک رنگ بازی متعلق به گروه تری فنیل متان است. مالاشیت گرین اگزالات سالت در بیولوژی برای رنگ‌آمیزی نمونه‌های میکروسکوپی مانند بافت گیاهی، مخمر و باکتری مورد نیاز است. روش مالاشیت گرین اگزالات یک روش حساس برای تشخیص فسفات آزادشده است. مالاکیت گرین برای رنگ‌آمیزی اسپورهای باکتریایی به روش شفر و فولتون استفاده می‌شود. همچنین می‌تواند به‌جای متیل گرین در رنگ پاپنهایم Pappenheim، هنگامی‌که با رنگ گرم ترکیب می‌شود، استفاده شود. مترادف مالاشیت گرین اگزالات سالت شامل بیسیک گرین 4 (Basic Green 4) و N′,N′N,N-تترامتیل-4،4′-دی آمینوتریفنیل کربنیوم اگزالات است.

کاربرد مالاشیت گرین اگزالات سالت

مالاشیت گرین اگزالات سالت در موارد زیر استفاده شده است:

• در آماده‌سازی محلول رنگ‌آمیزی الکساندر Alexander برای آزمایش زندمانی سلول
• در روش مالاشیت گرین آمونیوم مولیبدیت برای تعیین فعالیت آدنوزین تری فسفاتاز (ATPase) پروتئین ایمونوگلوبولین اتصال (BiP)
• به‌عنوان یک یون آب‌گریز، برای مطالعه انتقال مولکولی عاری از برچسب در غشای سلول‌های زنده اشرشیا کلی در زمان واقعی با روش تولید هارمونیک نسل-دوم (SHG)
• رنگ‌آمیزی اسپورهای باکتریایی با توجه به شفر و فولتون ؛ لکه Pappenheim هنگام ترکیب با رنگ Gram′s
• نمک مالاشیت گرین اگزالات برای کمی سازی فسفات استفاده شده است.
• انتشار فسفات یا پیروفسفات در واکنش آنزیمی را می‌توان با مالاکیت سبز تشخیص داد و به‌صورت طیف‌سنجی در 660 نانومتر اندازه‌گیری شد.
• نمک مالاشیت گرین اگزالات در آنالیز فسفولیپید صفراوی استفاده شده است.
• در تهیه معرف مالاکیت سبز آمونیوم مولیبدات، به‌عنوان محلول توقف برای سنجش فعالیت استراچ سنتاز
• برای پایان دادن به همولوگ فسفاتاز و تانسین حذف شده در روش مهار کروموزوم 10 (PTEN) با استفاده از فسفاتیدیلینوزیتول (3،4،5) تری فسفات (PI (3،4،5) P3) به‌عنوان سوبسترا
• تعیین فعالیت تریپانوتیون سنتتاز برای اندازه‌گیری آزادسازی فسفات معدنی از آدنوزین تری فسفات (ATP) در طول کاتالیز
• مالاشیت گرین اگزالات سالت در مطالعه تجزیه فتوکاتالیستی با TiO₂/WO₃ استفاده شده است.
• همچنین در تهیه محیط انتخابی برای جداسازی Verticillium fungicola از قارچ استفاده شده است.
• ممکن است برای تعیین فسفات در سرم استفاده شود.
• همچنین ممکن است برای نظارت بر حضور COOH آزاد در فاز جامد استفاده شود.
• ممکن است به‌عنوان مواد مرجع برای یک روش آنالیتیکال برای تعیین مالاشیت گرین اگزالات سالت و لوکومالاکیت گرین در بافت ماهی استفاده شود.
• همچنین ممکن است در محیط کشت Rappaport برای فیلترهای غشایی مورد استفاده در تشخیص سویه‌های سالمونلا استفاده شود.

عملکرد بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی

مالاشیت گرین به‌عنوان نمک اگزالات بدون روی (کریستال‌های سبز با درخشندگی فلزی) یا به‌عنوان نمک کلرید روی (کریستال‌های زرد) تولید می‌شود. مالاشیت گرین تحت دسته رنگ‌های تری فنیل متان قرار می‌گیرد و یکی از مؤثرترین عواملی است که به‌طور سنتی برای درمان عفونت‌های آب ماهی و تخم‌مرغ شناخته شده است. همچنین مشخص شده است که این ماده در برابر اکتوپارازیت‌ها، تک‌یاخته‌ها و برخی انگل‌های میکسوزوآ مؤثر است. اگرچه چندین معایب دارد مانند سمیت تنفسی، تراتوژن و مشکوک به موتاژن عمل می‌کند. رادیکال‌های آزاد ایجاد می‌کند، در نتیجه برای سلول‌های پستانداران در محیط بسیار توکسیک است. همچنین باعث ترانسفورماسیون بدخیمی می‌شود. نیمه‌عمر طولانی دارد و می‌تواند به مدت طولانی در بافت‌ها باقی بماند. در آب، مالاکیت سبز در حالت تعادلی بین شکل رنگی، یونی و شبه باز بی‌رنگ و غیر یونی (فرم کاربینول) وجود دارد. فقط فرم یونی رنگی دارای فعالیت ضد میکروبی است، درحالی‌که فرم کاربینول محلول در چربی است، بنابراین به آن اجازه می‌دهد از غشا عبور کند. سمیت مالاشیت گرین به دما بستگی دارد و با افزایش دما افزایش می‌یابد، درحالی‌که در pH پایین و سختی پایین توکسیک تر است. این طبیعت فیتوتوکسیک است، در نتیجه با نور غیرفعال (اکسید) می‌شود.

دمای نگه‌داری

دمای اتاق