کیت الایزا انسانی اینترفرون گاماhuman INF-gama

کیت الایزا انسانی اینترفرون گاما

گاما IFN (اینترفرون گاما، اینترفرون نوع II) یک عامل فعال کننده ماکروفاژ و اینترفرون ایمنی است که عمدتاً توسط لنفوسیت های T و سلول های کشنده طبیعی در پاسخ به آنتی ژن ها، میتوژن ها، استافیلوکوک انتروتوکسین B، فیتوهماگلوتانین و سایر سیتوکین ها تولید می شود. گاما IFN یک پروتئین دایمری است که از دو زیرواحد 146 اسید آمینه تشکیل شده است. گاما IFN یک گلیکوپروتئین است که از نظر عملکردی به عنوان همودایمر تقریباً 45 کیلو دالتون وجود دارد. در SDS-PAGE، گامای IFN به عنوان ترکیبی از باندهای 25، 20 و جزئی 15.5 کیلو دالتون در نتیجه گلیکوزیلاسیون دیفرانسیل ظاهر می شود. فعالیت بیولوژیکی همودایمر گاما IFN بسیار خاص گونه است. گامای IFN انسانی با ماوس واکنش متقابل نشان نمی دهد. عملکرد گامای IFN شامل موارد زیر است: فعالیت ضد ویروسی، فعالیت ضد تکثیر تومور، القای کلاس I و II MHC، فعال سازی ماکروفاژها، و افزایش ترشح ایمونوگلوبولین توسط لنفوسیت های B. گاما IFN در تنظیم سیتوکین نقش دارد و همچنین به صورت هم افزایی با سایر سیتوکین ها عمل می کند. فعال سازی گاما IFN از طریق اتصال گیرنده گاما IFN I و II و فعال کردن مسیر JAK-STAT صورت می گیرد. گامای IFN هیچ تشابهی با IFN آلفا یا IFN بتا نشان نمی دهد، اما گامای IFN انسانی حدود 40٪ همولوژی توالی با گامای IFN موش را نشان می دهد. گامای IFN توسط IL2، FGF پایه، EGF تنظیم می شود و توسط ویتامین D3 یا DMN کاهش می یابد. جهش های ژن گاما IFN با کم خونی آپلاستیک مرتبط است.