آزمایش ایمونوگلوبولین خون سطح انواع آنتیبادی ها را در خون اندازهگیری میکند.بهتر است بدانیم سیستم ایمنی بدن برای محافظت از بدن در برابر باکتری ها ، ویروس ها و مواد حساسیتزا آنتیبادی ایجاد میکند.بدن برای مقابله با هر چیزی آنتیبادی های مختلف یا ایمونوگلوبولین میسازد. به عنوان مثال ، آنتی بادی برای آبله مرغان همان آنتی بادی برای مونونوکلئوز نیستند.گاهی اوقات ، بدن حتی ممکن است به اشتباه آنتیبادی علیه خود ایجاد کند ، مانند اندام پیوند شده ، برای درمان اندام و بافتهای سالم که به این بیماری، بیماری خود ایمنی گفته میشود.
ایمونوگلوبولین (IgA) : در پوشش دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش و همچنین در بزاق (آب دهان) ، اشک و شیر مادر یافت میشود.
ایمونوگلوبولین (IgG) : این نوع شایعترین آنتیبادی بدن است. در خون و مایعات دیگر بدن تولید و از عفونتهای باکتریایی و ویروسی محافظت میکند. . IgG پس از عفونت یا ایمن سازی تا پاکسازی کامل ممکن است زمان ببرد.
ایمونوگلوبولین (IgM) : این ماده به طور عمده در خون و مایعات لنفاوی یافت میشود ، این اولین آنتیبادی است که بدن هنگام مقابله با عفونت جدید ایجاد میکند.
ایمونوگلوبولین (IgE) : به طور معمول به مقدار کم در خون یافت میشود. وقتی بدن بیش از حد به مواد حساسیت زا واکنش نشان دهد یا با عفونت انگل مبارزه کند ، مقادیر بیشتری تولید میشود.
ایمونوگلوبولین (IgD) : این کمترین آنتی بادی بدن است که فقط مقدار کمی در خون وجود دارد.
مطالعه بیشتر>>>>>>>>>>>>سنجش آنتی بادی وسایتوکاین های موشی وانسانی
پزشکان برای بررسی سطح ایمونوگلوبولین و دانستن اینکه آیا فرد عفونت دارد یا مبتلا به آن است (در برابر آن ایمن است) این آزمایش را انجام میدهند.
همچنین پزشکان از آزمایش ایمونوگلوبولین برای کمک به تشخیص نقص ایمنی بدن (زمانی که سیستم ایمنی بدن آنطور که باید کار نمیکند) استفاده میکنند.
این آزمایشات ممکن است به عنوان بخشی از ارزیابی آلرژی ها یا بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان ، لوپوس و بیماری سلیاک انجام شود.
برخی آنتیبادی ها (ایمونوگلوبولینها ، IgG و IgM) علیه ویروس کرونا که عامل بیماری موسوم به کووید-۱۹ است، تولید میشوند.
آنتیبادی پروتئینهایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت تولید میشود و مخصوص آن عفونت خاص است.
این آنتیبادیها در قسمت مایع نمونههای خون یافت میشوند و بسته به وجود عوامل لخته شدن ، سرم یا پلاسما نامگذاری میشوند. IgM و IgG ممکن است با هم یا جداگانه آزمایش شوند.
ثانویه (اکتسابی) : رایج ترین کمبود ایمونوگلوبولین ناشی از یک بیماری زمینه ساز یا عامل کمک کننده است
اولیه (ارثی) : این اختلالات نادر است که در آنها بدن قادر به تولید یک یا چند کلاس ایمونوگلوبولین ها نیست
آزمایش ایمونوگلوبولین ها ممکن است به همراه دیگر آزمایش ها، مانند الکتروفورز پروتئین سرم و یا ادرار ، انجام شود تا به تشخیص و نظارت بر شرایط مرتبط با تولید ایمونوگلوبولین غیر طبیعی یا تولید بیش از حد آن کمک کند. در این حالت ، ممکن است علاوه بر خون یک نمونه ادرار گرفته شود.
در صورت وجود مقدار بیش از حد یکی از انواع ایمونوگلوبولین ، آزمایش بیشتر توسط ایمونوفیکساسیون می تواند انجام شود تا مشخص شود که آیا ایمونوگلوبولین ناشی از کلون های یک سلول پلاسماسل غیر طبیعی است (گاموپاتی مونوکلونال). گاموپاتی های مونوکلونال با میلوما متعدد ، بدخیمی سلول های پلاسما دیده می شوند. آزمایش زنجیره سبک آزاد سرم نیز ممکن است انجام شود.
آزمایش ایمونوگلوبولین ها هنگامی انجام می شود که فرد علائمی از نقص ایمونوگلوبولین مانند عفونت های مکرر به خصوص دستگاه تنفسی (سینوس ، ریه ها) یا دستگاه گوارش (معده ، روده) و یا اسهال مزمن داشته باشد.
آزمایش ایمونوگلوبولین ها همچنین ممکن است هنگامی انجام شود که فرد علائم التهاب مزمن یا عفونت مزمن داشته باشد و هنگامی که پزشک مراقبت های بهداشتی به تولید بیش از حد یا غیر طبیعی ایمونوگلوبولین مشکوک می شود. آزمایش ممکن است به صورت دوره ای برای نظارت بر روند وضعیت بیماری فرد انجام شود.
این آزمایش ممکن است هر وقت یک پزشک معالج متخصص مشکوک باشد که ممکن است یک بیماری مؤثر بر سیستم عصبی مرکزی باشد با تولید بیش از حد ایمونوگلوبولین همراه باشد ، روی مایع مغزی نخاعی (CSF) نیز انجام شود.
آنتیبادی های IgG پس از گذشت عفونت در خون باقی میمانند. وجود این آنتیبادی ها نشان میدهد که شما در چند وقت اخیر کووید-۱۹ داشتهاید و آنتی بادی تولید کردهاید که میتواند شما را در برابر عفونت در آینده محافظت کند.
در حال حاضر مشخص نیست که آنتیبادی های بدن بتوانند در برابر عفونت مجدد ویروس کووید-۱۹ محافظت ایجاد کنند.
آزمایش IgM مثبت نشان میدهد که شما ممکن است آلوده باشید و سیستم ایمنی بدن شما شروع به پاسخ به ویروس کرده است.
با تشخیص IgM ممکن است هنوز آلوده باشید یا اینکه اخیراً از عفونت کووید-۱۹ بهبود یافته اید.
پزشک شما تشخیص دهد که در معرض ویروس کرونا قرار گرفتهاید . این تشخیص بر اساس علائم و نشانههای فعلی یا قبلی شما (به عنوان مثال تب ، سرفه ، مشکل تنفس) صورت گرفتهاست.
شما در محلی زندگی میکنید یا اخیراً به مکانی سفر کردهاید که مشخص است انتقال کووید-۱۹ در آن اتفاق میافتد.
شما با فردی که به کووید-۱۹ مبتلا یا مشکوک بوده از نزدیک تماس گرفته اید.
شما از بیماری کووید-۱۹ را پشت سر گذاشتهاید.
به طور کلی تا زمانی که سیستم ایمنی بدن به خوبی عمل کند، اطمینان خواهید داشت که حتی اگر عامل بیماری زا وارد بدنتان شود، نمی تواند آسیبی به شما وارد کند. اما گاها ابتلا به بیماری هایی همانند عفونت های مکرر و یا اسهال مزمن باعث می شود که پزشک به این شک کند که سیستم ایمنی مشکل پیدا کرده است. در این زمان یکی از تست هایی که لازم است انجام دهید، آزمایش ایمونوگلوبین است. با آزمایش ایمونوگلوبولین ها شما می توانید از سطح ایمونوگلولبین ها در بدن مطلع شده و بدانید که میزان آن ها از حد طبیعی خارج شده است یا خیر. این تست به کمک نمونه خون انجام می شود اما گاها متخصص لازم می داند که نمونه ای از مایع مغزی نخاعی از قسمت پایین کمر تهیه کند. حالت دوم به ندرت و تنها زمانی که انجام می شود که آزمایش خون به خوبی نتیجه نداده باشد.